Wonderlijke Presidentscup slecht bezocht Marron-festival en open dag van de Zoo.

Voor het Andre Kamperveen stadion is het al een drukte van jewelste. Enorme koelboxen met frisdrank en biertjes staan klaar om nog even snel verkocht te worden voordat ' De Voetbalwedstrijd' begint. Verder verschillende snacks als pinda's, brong brong (geroosterde rijst) zijn uitgestald. Allerlei wekpotten met op zuur gezette zaken zoals, mais, uien en augurkjes staan ook bovenop de kraampjes wat een kleurig gezicht geeft. Wij zetten onze fietsen vast aan het hek bij Radio 10 magic FM . Het radiostation van Ome Werner. We zijn werkelijk de enigen op fietsen. Veel grote macho wagens vliegen aan ons voorbij. We moeten wel lachen om dit tafereel. Omdat we vroeg zijn zien we de voetbalspelers arriveren en besluiten eerst even buiten het stadion te kijken. We kopen bij de standjes wat versnaperingen en nemen plaats op een bankje waar achter zinnia's bloeien en ik  het niet kan laten om even wat droge bloemzaadjes mee te nemen....

We kopen onze kaartjes voor 15 srd dat is ongeveer 3,75 ! Dat voor de wedstrijd van het jaar in Suriname. De bekerwinnaar tegen de landskampioen! Op het kaartje staat dat het voorrondes zijn voor het WK ...die kaartjes hadden ze waarschijnlijk nog over... In het stadion mag geen eigen drinken en eten meegenomen worden. Dat is maar goed ook want anders slepen de Surinamers overal enorme koelboxen en proviand mee en wordt er zo niks meer verkocht door de betreffende organisatie. We zoeken een mooi plekje in het midden van het stadion uit. We zijn immers nog geen supporters van een bepaalde groep, lekker neutraal. Vandaag spelen Robinhood tegen Intermoengotapoe (IMT) afgekort. Berry was heel erg benieuwd naar het niveau en de warming up van de beide ploegen. Alles wordt gereed gemaakt het arbitrale trio doet een flinke warming-up met oefeningen die Berry zelf dertig jaar geleden deed. Hij moet lachen. Toch is de warming up prima hoor. Dan komen de beide ploegen en doen een warming up tegenover elkaar. Dat was wel verrassend. 

De wedstrijd begint om zes uur. Dan zien we opeens dat werkelijk waar ook Ronnie Brunswijk het veld op komt lopen. Hij is notabene aanvoerder. Heel parmantig loopt hij met zijn bolle buik stoer het veld op. Het publiek is door dolle heen. Veel mensen moeten lachen.

Ronnie Brunswijk is de eigenaar van IMT en bepaalt dus alles. Met zijn 52 jaar wil hij nog mee ballen. Hij had niet eens met de warming up meegedaan! Het spel begint. Wanneer de bal van Ronnie wordt afgepakt moet het publiek enorm lachen. Eigenlijk lachen ze hem uit. Want zijn spel is niet van wereldniveau.  Hij valt zelfs een keer over de bal. Het was net een circusact. IMT komt toch voor te staan. Na het tweede doelpunt zien we nog een bizar tafereel. De speler holt richting het publiek en krijgt van een handlanger van R.B. wat aangeboden. Wij denken een drankje ofzo. Maar gisteren zagen we op het nieuws dat de doelpuntenmaker geld kreeg. De nieuwslezer zei dat de Surinaamse Voetbalbond toch eens moet kijken of dit wel van de spelregels mag. Het zorgt wederom voor consternatie. Dan is er  even een break. Het is een drukte van jewelste. 

De tweede helft speelt Ronnie Brunswijk nog 25 minuten mee en laat zich dan wisselen. Degene die erin komt is natuurlijk een veel betere spits en zorgt ervoor dat IMT op 3-0 komt te staan. Robinhood komt toch nog terug met twee doelpunten.  Vooral het tweede doelpunt van Robinhood is erg goed. Het niveau van deze wedstrijd is vergelijkbaar met amateur niveau tweede klasse bij ons. Er lopen wel een x- aantal zeer goede jonge talenten rond. Het teamverband kan veel beter. Aldus Berry.

Terwijl er zeker nog 25 minuten gespeeld moet worden zien we opeens iets aparts. Ronnie loopt richting het publiek om contact te zoeken. Veel mensen reageren. Zijn handlanger een jonge Creoolse man in singlet t-shirt en korte broek met natuurlijk een hangtasje. (Die tasjes zijn hier trouwens echt mode voor de jongens...) Haalt uit het hangtasje opeens weer flappen geld. De man deelt het geld uit en Ronnie schudt ernaast handen. Al snel hollen een aantal mensen naar dit gebeuren toe. Het meisje naast mij op de tribune kijkt mij aan en maakt een gebaar met haar wijsvinger naar haar hoofd  en zegt op deze wijze dat die R.B. echt gek is hoor. Ber en ik staan versteld. Opeens na wat tijd loopt Ronnie weer terug naar de reservebank. Natuurlijk missen door dit tafereel sommige mensen een gedeelte van de wedstrijd. De wisselman geeft Ronnie toch nog even een standje en zegt hem dat hij moet gaan zitten. Zoiets gebeurt alleen maar hier....De wedstrijd verloopt voor de rest rustig en de uiteindelijke winnaar is Intermoegotapoe. 

We zien hoe de beker en de geldprijs wordt uitgedeeld door de minister van Sport, normaal doet de president dat zelf , die was nu met andere zaken bezig.. Het was een bijzondere presidentscup voor ons. We besloten om even lekker te gaan eten op het Marron festival. Met extra lichtjes op, fietsten we in het donker naar de Palmentuin.

We gingen bij een echte Marron vrouw ,die omringd werd door allerlei potten, eens wat eten bestellen. Wild uit het regenwoud stond op het menu. Het werd pingo. Er was ook niks anders. Pingo is een bosvarken in peprawatra dat is een soort hete soep. De vrouw ging het helemaal voor ons klaarmaken. Het vuur werd opengedraaid, een houten scherm werd er geplaatst om zo de wind tegen te houden, rond de potten en pannen. Ondertussen wachtten Ber en ik op een bankje met op de achtergrond ritmische Marron muziek. Het was een echte delicatesse, echt gesmikkeld. We hadden lange tijd de pittige smaak nog in onze mond.

De volgende dag hebben we normaals de Zoo bezocht. Het was een open dag. We zijn wel fan van deze zoo , dus besloten we er wederom te kijken. De tijgers Boris en Jeltsin weer gezien en we ontdekten nog wat nieuwe zaken. Ook vonden we de spuitjesboom geweldig. Dagupisi of Fontijnboom wordt de boom ook wel eens genoemd. In het Latijn heet de boom Spathodea campanulata. De vele dicht opeen gedrongen bloemknoppen bevatten water en worden door kindere gebruikt om mee te spelen (als waterpistooltje). Geinig he. 

Later nog naar het mooie restaurant ' Spice Quest'  toegefietst. Ik had over dit restaurant aan de Nassylaan gelezen. Daar heerlijk in de open patio gezeten met de tropische wind om ons heen. Je kunt hier heerlijke sushi eten. Het zijn wel echt Europese prijzen. Dus daar moet je dan wel even rekening mee houden. Nog even met de eigenaar Patrick gesproken. Deze bijzondere plek heeft wel een trieste geschiedenis. Ooit stond er namelijk een goed lopende drukkerij van Lionarens. Hier werd het kritische weekblad de Vrije Stem uitgegeven. Vooral de journalist Wilfred Lionarens was zeer actief. Lionarens is een overtuigd democraat, wars van elke vorm van autoritair gezag. Zijn kritische geluid wordt Lionarens niet in dank afgenomen. Regelmatig werd hij bij de militairen , in de jaren tactig van de vorige eeuw, ter verantwoording geroepen. In december 1982 valt abrupt het doek voor de Vrije Stem. In de nacht van 7 op 8 december worden de drukkerij en kantoren van de Vrije Stem door de militairen in brand gestoken. Militairen vatten post bij de brandende gebouwen om het blussen te voorkomen. Jullie weten wat er de volgende nacht gebeurt ...zestien prominente tegenstanders van het militaire regime worden opgepakt en vijftien worden er vervolgens geexecuteerd.  Meneer Lionarens stond ook op de dodenlijst maar is op dat moment voor een congres in de Verenigde Staten.Hij zal nooit meer naar Suriname terugkeren en vestigt zich voorgoed in Nederland. Deze Wilfred Lionarens leeft nog steeds en is 85 jaar. Een triest verhaal... Ik vind het mooi dat de eigenaar van Spice Quest de oude drukpersen heeft laten staan in zijn restaurant. Zie foto's. 

's Avonds fietsen we via de waterkant naar huis waar we toevallig Miraldo (de schilder en tuinman van Werner) en Casper uit Kampen treffen. We drinken samen nog gezellig wat en eten 's avonds heerlijk een door mij gemaakte maatlijd van noodles, gekruide kip, ui, knoflook, tomaten en manga.   Njang switi ! Eet smakelijk.  Tot schrijfs....