Als je niet eet , is een Surinaamse feest niet compleet . Vierkinderen verblijf .

7 oktober 2020 - Paramaribo, Suriname

Afgelopen weekend waren we uitgenodigd voor een heerlijk driedaags buitenverblijf in Vierkinderen . 

We gingen met een select gezelschap. 

Pearl de vriend van Berry had ons uitgenodigd . 

Het was heerlijk om weer eens een tijdje buiten de stad te verblijven . 

Vooral na de vele lockdown weekenden . 
Met de auto reden we vrijdag naar  buitenverblijf ‘Neverland ‘toe . Zo heet Pearl zijn plek . Neverland ligt in het district Para en de plek heet  Vierkinderen . 
 

Pearl , on our way

Het is een mooi groen district. Genoten van de vegetatie daar. Kijk maar eens wat we op onze kanotocht zagen : 

Serene plek . Hier wil je wel blijven .Geweldige kanotocht in de kreek -

Wat echt geweldig was dat Pearl drie koks had geregeld die ons het hele weekend verwenden met lekker eten . 

Ze kookten zelf op houtsvuur. Bij Hindoestanen noemen ze het ook wel

Koken op je tjula. 

Lekker slow cooking met liefde zullen we maar zeggen . 

Koken op houtsvuur

De eerste avond hebben we lekker geswingd en veel lol gehad . Eric , ook een vriend van Berry kan swingen als geen ander. Heerlijk even de Corona stress van je af dansen 💃 . 

Laat het gaan ! Swingen met Eric FellerDon’t you forget about me , Vierkinderen

Ik zal ook even wat over de geschiedenis van Vierkinderen zeggen . 

"Vierkinderen” is een deel van het Paragebied, het is een oorspronkelijke houtplantage die rond het jaar 1700 is aangelegd.

“Vierkinderen” ligt aan de Coripinakreek en haar zijtak de Tawajacoerskreek en wel tussen de Plantages “La Prosperite”, ook wel bekend als “Berseba” en “Mongainge Pain” .

De eerste eigenaren van de Plantage ,waren  Jeremia Papot en Maria van Egten. 

Een echtpaar. 

We zitten dan rond het jaar 1742.

Een van de dochters van het echtpaar Papot ,Sophia Martha, trouwt met Louis Courtier, dan ontstaat de bijnaam “Coutieri” voor “ Vierkinderen”.

De tweede bijnaam voor de Plantage “Coutieri-Buttnari”, ontstaat wanneer een zus van Sophia “Maria Anna” in 1768 trouwt met Daniel Buttner en het beheer over de Plantage voert.

In de slaventijd waren de hoofdmiddelen van bestaan de bosbouw en de landbouw.

Naast hout werden op de plantage ook de volgende gewassen verwerkt : suikerriet, mais, bananen, zoete casave, bittere cassave, jams, napie, zoete patat, ananas, tabak en indigo.

Amandelnoot, hier maken ze orgade van .

In de Savanna`s werden ook moestuinen aangelegd en werden er slachtdieren als schapen, geiten en varkens gefokt.

De jacht op bosvogels en bosdieren was ook een middel om in het levensonderhoud te voorzien.

Het werk op de Plantage werd door de slaven en trekdieren zoals paarden en ossen gedaan.

Vier Kinderen behoort dus tot de koloniale monumenten van Suriname. 

De plantage is vermoedelijk aangelegd rond 1710. 

In 1740 werd ze door het echtpaar Papot vermaakt aan hun "vier kinderen", die daarmee wettige erfgenamen van de plantage werden. 

Na de afschaffing van de slavernij in 1863, werd de Plantage in 1880 aan tien slavenfamilies verkocht : Fam. Brasil, Cairo, Gambier, Ligeon, Lijpzig. Marengo, Panka, Sno en Symor.

Tot voor het jaar 1970 leidde de Plantage “Vierkinderen”, een bloeiend bestaan.

Tegenwoordig wonen in Vierkinderen nog de nazaten van de slaven en er wonen ook mensen die stukken grond opgekocht hebben. Zoals Pearl en Jasmin. 

De mensen die aan de mooie kreek wonen en er uitgebreid hebben gebouwd zijn gefortuneerde personen hoor . 
Het is een prachtig gebied en het is er heel vredig en rustig .

Je hoort zoveel vogels ook om je heen . Heerlijk om er te mediteren ook . 

Ontbijten op deze plek is geen straf

Jasmin is de buurvrouw van Pearl heeft er ook een fantastische  plek van gemaakt . Zie haar bijzondere houten brug bijvoorbeeld : 

Kanoën! Zie de prachtige brug van Jasmin.

Ze verbouwt er nu ook groenten . Ik kreeg van lieve Malou drie heerlijke onbespoten komkommers  . 

Ze bood ze ons aan.

Zo lief. Ze smaakten overigens heerlijk. 

Malou biedt mij verse komkommers aan

Kortom : ontspannen , genoten en bijgekomen . 

Zelf kun je ook naar Vierkinderen gaan en in de hoofdkreek aldaar zwemmen . Als je geen privé verblijf hebt. Hier zie je waar je dan kunt zwemmen : 

Vierkinderen kreek

Voor nu wil ik eindigen met twee Surinaamse gezegden. 

Odo's noemen ze dat hier in het Sranantongo. 

" Panji no pretie bigie a Nafoe nai bigie". =

Iets oplossen voordat het groter wordt.

Hopelijk komt er een oplossing voor dit enorme corona virus. 

Te yu abi pasensi

Yu sa si mira bere.=

Geduld is de sleutel der overwinning!

Dat moeten we zeker met elkaar hebben toch ? 

Gelukkig valt het hier nu even mee met de besmettingen . 

We zullen zien en merken wat de toekomst gaat brengen . 

Bij jullie in Nederland horen we dat er een tweede golf gaande is.  Pas maar goed op . 

Hier komt die tweede golf vast ook nog wel....Het blijft een bijzonder jaar 2020. Toch maar proberen positief te blijven. 

Voor iedereen wens ik gezondheid, en veel liefde toe . 

Maak er maar weer een goede ‘ oktober’ maand van als dat je lukt . 💋bosies Roliena .

Foto’s

5 Reacties

  1. Margje Heep:
    7 oktober 2020
    Lieve Roelien
    Wat weer een prachtig verhaal met foto,s
    Je maakt mij daar altijd heel gelukkig mee Je hoort daar echt en dat zeg ik ook altijd aan onze dierbare dochter die na de Bilt uitweek naar bonaire en daar heel gelukkig is Liefs van ons Herman en Margje
  2. Ro:
    7 oktober 2020
    Lieve tante Margje, fijn om te horen .
    Liefs voor jullie beiden daar in DeBilt.
  3. Conny van Rijn:
    8 oktober 2020
    Wat een mooi verhaal weer, soms moet je er even uit hè vanwege de corona.
    Geniet zoveel mogelijk, blijf ook gezond .
    Groetjes Conny
  4. Yvonne Koster:
    8 oktober 2020
    Beste Roelien, Al een lange tijd lees ik je reisverhalen met plezier. Maar ik heb nooit een reactie gestuurd, dus wordt het hoog tijd dit wel te doen. Ik vind je reisverhaal leerzaam omdat je ook de geschiedenis weergeeft. Ik vraag mij wel eens af, hoe kom je op het idee om dit te doen. Zelf woon ik in Portugal, ook een mooi land. Vroeger heb ik veel gereisd, maar in Suriname ben ik nooit geweest. Wel ben ik een paar keer in Aruba, Bonaire en Curacao geweest. Bedankt dat je andere mensen deel genoot laat worden van je reiservaringen. Mocht je in Portugal komen, ik woon in de Algarve, altijd welkom. Groeten van mij, Yvonne Koster.
  5. Ro:
    8 oktober 2020
    Och wat leuk om te lezen Yvonne . Ikzoubzeker een keer ook bij jou langs willen komen hoor . De Algarve is ook prachtig ! Liefs voor jou Roliena .