Bezoek aan Matu eiland in het Brokopondostuwmeer

6 februari 2018 - Paramaribo, Suriname

Het is alweer een maand geleden dat ik wat geschreven heb voor ons reisblog.

We zijn erg druk geweest met allerlei zaken . Daardoor had het reisblog geen prioriteit.

Terwijl ik dit schrijf lig ik op een zonnebedje aan een zwembad bij Matu eiland. De zon schijnt heerlijk en de golven spoelen repeterend 'rustigmakend' aan op het strand dat onder ons ligt. We zijn drie dagen op Matu eiland. Ik heb een yoga retreat geboekt. Het is werkelijk een fantastisch weekend en we hebben fijne yogalessen. Jane S is de yoga lerares die ons begeleid. Zij is van Dynamic Yoga Suriname. Er is ook tijd om te kajakken en andere dingen te ondernemen. 

Ik heb net met Inge een ochtend kajaktrip gemaakt naar een ander eiland in het Blommensteinmeer. Het Blommensteinmeer, ook wel het Brokopondo stuwmeer genoemd, is bijzonder. Overal steken de toppen van bomen boven het water uit. De bootsmannen moeten slalommen om de vele bomen heen. Het is een surrealistisch gezicht die vele kale boomtoppen met veel grillige vormen. Ik moet af en toe aan de schilderijen van Salvador Dali denken. Op sommige plekken steken zelfs kerktoppen boven het water. ( Van het dorpje Gansee). Deze trip hebben we die niet gezien hoor. Voordat het stuwmeer er kwam in 1964. Waren er hier namelijk 25 dorpjes. Ongeveer 5000 Marrons moesten dus verhuizen!

Het Brokopondostuwmeer voorheen het Blommensteinmeer genoemd , is een stuwmeer in Suriname gelegen in het Brokopondo district met een oppervlakte van 135 duizend hectare, ongeveer zo groot als de provincie Utrecht. Het meer is ontstaan door de bouw van de Afobakadam, een stuwdam in de Surinamerivier. Het is echt groot hoor! Sinds 1964 is het meer er.

Het meer is groot en het is nergens dieper dan veertig meter. Toen de dam aangelegd werd, is het gebied dat onder water zou lopen niet kaalgekapt. Daardoor steken er kruinen van bomen boven het water uit en is visvangst met netten onmogelijk.

Dat is dus even wat achtergrondinformatie. 

Vanochtend gingen we met een semi waterproof zak op pad. Onze camera's wilden we toch droog over laten komen. Je raadt nooit wat we gezien hebben. We gingen even timen hoe lang we er over gingen doen om een onbewoond eilandje rond te lopen. 

Het was wel oppassen geblazen omdat er ook af en toe wat drijfzand was. 

Plotseling zag Inge in de verte een groot dier. Ze dacht eerst een zeehond. Maar dat kon natuurlijk niet. Wat bleek, we zagen een reuzenotter heerlijk in de zon liggen. Hij zag ons en schrok een beetje en wij waren ook op onze hoede omdat het best grote dieren zijn. Het dier wandelde naar het water toe gevolgd door een andere reuzenotter. En toen volgde er nog een ! En nog een !! En tenslotte nog een reuzenotter. Vijf reuzenotters liepen daar zomaar voor ons gezichtsveld. Heel bijzonder om te zien . Ze snelden met z'n vijven naar het water en zwommen elegant naar een ander rustig naburig eilandje toe.  

We waren echt onder de indruk ! Vervolgens zijn we naar hun sporen op zoek gegaan en we vonden ze natuurlijk. We voelden ons een beetje Freek Vonk. Inge zei ook : ' laten we ook op zoek gaan naar de drollen van de zeeotters en kijken wat ze gegeten hebben' . Net als Freek Vonk. Te melig. 

Heel jammer geen drol gespot. Dus geen determinatie van hun maaltje. 

Het was een yoga weekend van drie dagen.

We hebben heerlijke yoga lessen gevolgd bij Jane. 

Veel mooie Pranayama oefeningen gedaan en vooral de vroege yoga sessies waren zalig.

De laatste ochtend hebben we op het strand de zon begroet. Ik heb er wat foto's bij geplaatst.

Matu eiland is echt een bezoek waard hoor. Het ligt prachtig en het heeft goede voorzieningen. 

Het eten is ook erg lekker ,wat klaargemaakt wordt door Debbie, Piertje, Sonny en Ellen.

De laatste dag gingen we met Susanne van Unu Pikin nogmaals een kajaktripje ondernemen. Bij mij ging het kajakken steeds zwaarder. Mijn achterkant zakte steeds dieper in het water. Ik dacht al dit is niet goed! Mijn billen werden ook nat. Ik riep de meiden en zei: ' ik geloof dat mijn kajak lek is hoor' wij snel naar de kant gepeddeld en daar bleek inderdaad dat mijn kajak enorm vol was gelopen. We moesten nog een hele oversteek maken. Een kwartier hadden we nodig om het water eruit te krijgen. Vervolgens hebben we in twee etappes het gered. Ik peddelde als een speer vooruit. Zodat de dames mij in de gaten konden houden. Was best een beetje eng hoor. Ik was heel blij toen ik weer veilig de kajak op het strand van Matu kon leggen.... Een wijze les : Check altijd van te voren de onderkant van je kajak!    

Berry was druk met de voetbal. En kon helaas dit weekend niet mee naar Matu eiland. 

Nog wat leuke quotes van zijn spelers. Wil ik met jullie delen. 

Hij traint trouwens hele goede voetballertjes.

 Een van zijn talenten heet Nathan. Alleen Nathan volgt een priesteropleiding en kan daardoor niet altijd trainen want hij wil het liefst paus worden. Dus ambieert geen profcarrière. Gelukkig is hij wel vaak van de partij.

Mesak is de kleinste van het stel. Berry vroeg een keer : ' Waar was je dinsdag op trainen?' Waarop Mesak antwoordde: ' Train , ik was er wel maar u heeft mij over het hoofd gezien'. 

Berry moest er om lachen maar wist dat hij loog.

Afgelopen maand hebben we nog veel ondernomen. Als je wilt kun je dat terugzien op de foto's onder het kopje. Januari en Februari .

Indianen bezoek en een jungle wandeling gemaakt samen met Conny en Joke
Koos weer opgezocht in Commewijne
Geweldig oud en nieuw gevierd met veel pagara lawaai
Bezoek aan een kindertehuis
Gezellige etentjes gehad ( jaardagen)

Ik eindig met een Surinaamse odo:

A siri di yu sai na a froktu dati yu sa piki

Letterlijk: Het zaad dat je plant, zullen uitbloeien tot de vruchten die u zult plukken. Wat je zaait zul je maaien.

Jouw daden hebben gevolgen.

Fijne week verder . Lobi en bosies Roliena Maria.  

Foto’s

7 Reacties

  1. Conny van Rijn:
    6 februari 2018
    Het was geweldig met jullie, vooral in het indianendorp. Ik heb genoten.
    Liefs Conny😙😗
  2. Ro:
    6 februari 2018
    Was inderdaad bijzonder Conny! Vooral de overgangen over de riviertjes 😜. En het token van de vredessigaar! Succes met acclimatiseren daar Conny.
  3. Karina:
    6 februari 2018
    Mooie blog Ro, fijn om even door je verhaal en mooie foto’s in Suriname te mogen meekijken. Ver weg en toch dichtbij. Kus van ons. Waar Robin momenteel met zware griep kampt. Groet aan Ber. Xxx Karina
  4. Ro:
    6 februari 2018
    Lieve Karina,
    Bedankt voor je reactie. Suriname is inderdaad bijzonder. Heel veel beterschap voor Robin. Wat vervelend toch die griep. Liefs van ons beiden voor jullie❤️. X Ro.
  5. Mir:
    8 februari 2018
    Bijzonder allemaal om te lezen. Vooral de zon missen we hier.
    liefs mir
  6. Sannie:
    11 februari 2018
    Hahaha.. ‘Train. U heeft mij over het hoofd gezien’... 😂😂😂
    Mooie verhalen weer. Wat een avontuur op het meer, met het lek in de kajak. En de reuzenotters! Heb je daar geen foto’s van kunnen maken, Ro? Bosies vanuit Holland 😘 groetjes ook aan Ber!
  7. Ro:
    12 februari 2018
    Hi San,
    Ik heb wel wat foto's gemaakt van de reuzenotters. Ik dacht dat ik er een geplaatst had? Ik zal het van de week nog even checken. Ik had ook een mooi filmpje van de vijf ! otters gemaakt. Alleen had niet goed gedrukt op record! Was lichtelijk balen. Maargoed. Fijne week toegewenst ! Liefs Ro. 💋