Yoga nomads, open monumentendag en Srefidensi ' onafhankelijkheidsdag' vieren.

Reislog eind november.

Vorig weekend was de zondag een bijzondere dag. Ik begon om 6:30 met de yoga nomads.

We zijn een groep yogi's die bij elkaar komen en   elke zondag yoga doen op een andere locatie.

We hebben het nu pas drie keer gedaan maar het is reuze leuk. Iedereen die al yoga ervaring heeft en voor zichzelf kan oefenen mag meedoen. Het is meer ' Mysore' style. 

Prachtig om de zon op te zien komen ' s morgens vroeg. Heerlijk om dan tegelijk je zonnegroeten te doen. Afgelopen zondag waren we bij de Gadri aan de Surinamerivier. Een mooie plek, bij de Gadri kun je trouwens heerlijk Surinaams eten ! Zelfs snert kun je er eten. 

In het verloop van de ochtend heb ik meegedaan met de open monumentendag van Paramaribo.  Ik wilde al zo lang de moskee en de synagoge bezoeken. 

Zo gezegd zo gedaan. Ik had ook nog tijd voor een bezoek aan het huis van de Bisschop en zijn prachtige tuin. Tenslotte kon ik ook nog de Hervormde kerk in het centrum bewonderen.

De moskee was ook bijzonder om eens van binnen te zien. Deze moskee is helemaal met de hand gemaakt. Ze zijn begonnen in 1971 met het bouwen en alles is afgerond in 1984. Alleen Surinamers hebben eraan gewerkt. Soennieten gaan naar deze moskee. Ze noemen zich de Kadjani groep en om precies te zijn heet het de Ahmadiyya beweging. Om het gebouw heen zie je veel Arabische teksten . Ik vroeg wat die teksten betekenden? Het zijn de namen van de 99 heiligen ( profeten) die belangrijk zijn voor hen. Op de voorkant van het gebouw zie je een Arabische tekst met grote gele letters. Het is een welkomstgroet. Als ik een keer een dienst wil bijwonen dan kan dat op de volgende tijden: 

Vrijdag van 13:15 t/m 14:30

Donderdagavond is er een dienst van 20:00 t/m

20:45 . De dienst is tweetalig in het Urdu en het Nederlands. Ik kon zo doorlopen naar de synagoge. Wat echt heel ongewoon is , is dat de moskee echt pal naast de synagoge staat! Dat vind je nergens ter wereld. Mooi toch? Dat kan alleen in switi Sranan kondre. ( in het mooie Suriname). 

In de synagoge vertelde een vrouw mij ook wat over de gang van zaken in een synagoge. Ik vroeg of nog steeds de vrouwen boven zitten en de mannen beneden? De vrouw meldde dat ze nu vaak met zo'n 30 mensen de dienst maar hebben. Dus ze nu met de mannen en vrouwen beneden zitten. De vrouwen zitten rechts en de mannen zitten links. 

Op vrijdag om 19:00 uur is er elke week een dienst. De mensen komen via de achterkant nu binnen. Ik mag ook zeker een keer mee naar zo'n dienst. Berry lijkt dat ook interessant. Er is trouwens een mooi boekje over de geschiedenis van de joden in Suriname : 'Joden in de Caraïben'  van Cohen. Je kunt het boekje bij Vaco kopen. Je kunt ook een trip naar de Jodensavannah ondernemen. Daar kun je zien hoe ze er leefden. Wij zijn er al eens geweest zo'n vier jaar geleden. Mocht je interesse hebben dan kun je via deze reisloggersite naar een oud reisverhaal van mij gaan. De jodensavannah trip kost ongeveer 70 euro. Op Ma -wo en do tussen 10:00 en 14:00 uur kun je een synagoge tour maken. Bel 

472817

8118844

7190076 of Email : [email protected]

De synagoge is rond 1840 gebouwd. Het lijkt heel erg op de Hervormde kerk. Dat komt dat ze in dezelfde tijd, stijl en door dezelfde architect ( Voight) zijn gemaakt.Heel modern zag het er voor die tijd uit. Nog steeds vind ik het prachtige gebouwen. Alle ramen kunnen gekanteld worden zodat een lekker bries de mogelijkheid heeft om voor wat verkoeling kan zorgen. Echt prettig met deze tropische warmte! 

In de hervormde kerk kreeg ik een rondleiding van Philip Dikland. Hij is een architect in Paramaribo. Hij komt uit Bergen op Zoom maar woont al sinds 1985 in Paramaribo. Hij heeft veel gerestaureerd in Suriname. Hij vertelde dat 

de voorganger van deze huidige hervormde kerk in Paramaribo in 1810 werd gebouwd en dat het de Centrumkerk werd genoemd. Hij stond centraal tussen de huizen en stak daar ruimschoots bovenuit. Deze kerk stond op het Kerkplein, de voormalige Oranjetuin. Het was een achthoekige koepelkerk, gebouwd op initiatief van dominee van Esch. Hij werd in 1814 ingewijd. In 1821 brandde hij af, tijdens de grote brand van Paramaribo, waarna de diensten gehouden werden in de Lutherse kerk, in Loge Concordia en later ook in de Grote Stadskerk.

In 1833 werd weer een nieuwe achthoekige kerk gebouwd op dezelfde plek. Twee jaar later werd in 1835 deze kerk ingewijd. Het is in classicistische stijl. Ionische zuilen zie je bijvoorbeeld. Zie de foto's. 

De kerk bleef een staatskerk tot 1975, toen Suriname onafhankelijk werd. Hij diende als parlementsgebouw bij de afkondiging van de Onafhankelijkheid.  Dat vierden we gisteren op 25 november, dat is de onafhankelijkheidsdag! Srefridensi genaamd. 

De Centrumkerk staat op de Werelderfgoedlijst. als onderdeel van het Surinaamse culturele erfgoed. Hij kan maandag, woensdag en vrijdag tussen 10:00 en 12:00 uur bezocht worden.

De vloer van de kerk bestaat voor een groot deel uit grafstenen uit de eerste helft van de 18de eeuw. Hier werd onder meer Johanna Margarete van Striep (1706-1769), huysvrouw van Salomon Du Plessis begraven.

Ook ligt hun dochter Susanne Du Plessis er begraven. Over haar gaan veel nare verhalen de ronde. Het volgende verhaal had met jaloezie te maken . Men beweert dat ze de borst van een van haar slavinnen ' Alida' eraf heeft gehakt en later bij het diner liet serveren onder een mooie schaal en haar man Frederik meldde: ' Nu kun je er telkens aan zitten'. Of het allemaal echt is gebeurd twijfelen ook mensen . Er is namelijk maar een bron. Op 1 juli is er altijd een ' Miss Alide verkiezing' vernoemd naar deze mooie slavin Alida, die dus op deze wrede wijze dood bloedde. 

Ik ben ook nog in het huis van de Bisschop wezen kijken en heb rondgewandeld in zijn prachtige bisschopstuin. Ik kreeg nog een korte rondleiding van Idris Kortram , de vriendin van Juan. 

Heel bijzonder vond ik een schilderij dat in zijn huis hing. Het was een gesurinamiseerd laatste avondmaal. Echt bijzonder om te zien. Je kunt het schilderij bij de foto 's bekijken. Je mag zelf bekijken waar je Jezus kunt vinden. 

Gisteren werd de onafhankelijkheidsdag uitbundig gevierd. Normaal is er een groots defilé van militairen en het politie korps. Deze parade was nu in Brokopondo. Dat is een district buiten Paramaribo. In de binnenstad van Paramaribo waren ook allerlei feestelijkheden. Vooral in de Palmentuin waren mooie optredens. De Chinese gemeenschap liet prachtige kleurrijke dansvoorstellingen zien.

Srefidensi dag 2017. Wanneer werd Suriname onafhankelijk? 

Op 19 november 1975 keurden de Staten unaniem de nieuwe grondwet en de vlag van Suriname goed en stemden voor de beëindiging van het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden.

Op 25 november 1975 werd Suriname een onafhankelijke republiek. Bij verdrag werd overeengekomen dat Nederland voor 3,5 miljard Nederlandse gulden aan ontwikkelingshulp zal verlenen. Vlak voor en na de onafhankelijkheid vond een grote uittocht van emigranten plaats die hoofdzakelijk naar Nederland gingen. Iedereen weet dat er in de jaren 80 nog meer mensen naar Nederland vluchtten.

Srefidensi Dey zeg je in het Sranantongo.

Srefidensi Dey is een dag die vol overgave door veel mensen wordt gevierd. Mensen trekken hun traditionele kleren aan, gaan de straat op en feliciteren elkaar met de onafhankelijkheid.

Veel muziek wordt er overal gemaakt en er zijn veel festiviteiten zoals gisteren bij ons om de hoek het Anansi festival. 

Vandaag gaan we vroeg met de bus naar Commewijne toe. We gaan op bezoek bij Thur zijn broer in het plaatsje ' Sinabo

Bosies en lobi voor iedereen. 

Efu yu no wani zeurisani dan yu no mus taki furu sani. Betekent :

Als je geen gezeur aan je hoofd wil moet je niet veel kletsen. 😊