Een bijzondere Indiaanse begrafenis en een Hindoestaanse bruiloft.

De afgelopen twee weken waren heel intensief.

We hebben van alles beleefd. Er is veel gebeurd.

Een nieuwe baan: 

Allereerst wil ik het volgende meedelen. 

Ik heb een nieuwe baan. Yes yes! Ik werk sinds afgelopen week bij Waterproof tours Suriname.

Lizet is hoogzwanger van een tweeling en haar ga ik vervangen voor haar zwangerschapsverlof. Ik doe een linkje van het bedrijf , dan kun je zelf een ' kijkje' nemen en zien wat ze allemaal doen.

http://waterproofsuriname.com

Het is een heel druk bedrijf en er is genoeg te doen. Het is een echte nieuwe uitdaging voor mij. Ik kan op mijn fiets naar het werk, dat is wel zo prettig. Wel even wennen om nu een kantoortijger te zijn. 

Begrafenis bij de indianen te Bernharddorp: 

Vorig weekend hadden we een indiaanse begrafenis en een Hindoestaanse bruiloft op 1 dag. Diana ( onze Indiaanse vriendin) haar vader Dhr. Urakajai Frederik Paujali was overleden en Eljo en Diana nodigden ons uit om er bij te zijn. 

Samen met Guno ( ook van Indiaanse komaf) zijn we naar Bernharddorp gereden. 

Door de enorme drukte op de weg kwamen we precies op tijd aan. We hoorden het gezang en het draaien van de kalebassen al snel. Het zijn uitgeholde kalebassen gevuld met steentjes of kralen . Marakka's worden ze ook wel genoemd. De kist werd in het midden van alle stoelen open neergezet. Een indiaanse zanggroep zong prachtige repeterende liederen. Echt een kippenvel moment. Diana en haar familie waren zichtbaar ontroerd. De hele familie droeg traditionele indiaanse kleding en Eljo zag er prachtig uit in zijn hoofdtooi en enorme kalebas stick.   

Op een gegeven moment ging de familie en vrienden om de kist dansen . Een ieder maakte dezelfde voetpassen. Zij, voor, zij  en achter, zo liep iedereen in de maat mee. Een mooi liefdevol gezicht. Aansluitend kwam nog een kerkdienst in het Sranantongo en in het Nederlands. Ik kon het aardig volgen, Ik leer hier elke dag nieuwe Sranantongo woorden. 

Aansluitend kwam de zanggroep weer terug om alles af te sluiten. Heel veel mensen gingen om de kist staan en we maakten allemaal de kniebuigingen. Ik heb samen hand in hand met Diana gedanst dat was fijn. Ik was ook echt even ontroerd hoor. Ik moest erg aan mijn eigen vader denken toen we afscheid van hem namen. Alle emoties kwamen terug en ik leefde erg met Diana mee. Vooral bij het laatste stuk toen zes mannen de kist gingen dragen en een rondje om zijn huis gingen lopen en hij vervolgens voor het laatst van het erf werd gereden. Pfff , dat was een heftig moment. Eljo was ook aangeslagen. Toen kwam een vriend van de familie die in het huisje van Diana haar vader een grote sigaar ging roken en zingend gebeden ging opzeggen en tevens met een rinkelende kalebas eerst in en vervolgens ook een ronde om het huis maakte. Allemaal rituelen die erbij horen. De avond voor de begrafenis is er een singing neti. Dan wordt er de hele avond gezongen van 20:00 tm 24:00 uur. Dit doet men om de geest de ruimte te geven om te gaan.

Na de begrafenis vertelde Eljo mij dat ze de week erop een broko dei hebben en na zes weken  hebben ze nog een viering. 

Na de begrafenis vindt na acht dagen opnieuw een rouwbijeenkomst plaats in de dede oso. Opnieuw wordt er weer veel gezongen, gebeden, gepraat, gegeten en gedronken. En ook deze keer gaat de ceremonie bij voorkeur door tot de volgende morgen. Soms wordt na 6 weken een laatste rouwbijeenkomst gehouden, ‘siksi wiki’, waarbij de eerste periode van zware rouw wordt afgesloten.

Nadat de auto naar het crematorium werd gereden heeft Berry samen met Guno mooie muziek gemaakt en gezongen.

Rond 18:00 uur gingen we weer huiswaarts naar Paramaribo toe.

De Hindoestaanse bruiloft: 

Thuis wat uitgerust en nagepraat en vervolgens zijn we om 21:30 naar de Hindoestaanse bruiloft gereden samen met Fatima.  

Ik zei op een gegeven moment het volgende: ' Fatima, daar ziet het er ook gezellig uit! Ja, daar is ons feest! '. Zo grappig. De bruiloft was mega groots opgezet. De bruiloft vond in het gebouw " de Olifant " plaats. Dat is de plek van de Hindoestaanse vereniging. 

Alles was prachtig versierd en we liepen door verlichte bogen naar binnen en werden begroet door Barry. De geur van verse roti en masala kwam ons al tegemoet. Barry is een hele goede vriend van Berry en hij had ons uitgenodigd voor dit feest mede doordat hij de ceremonie meester was . Zijn mooie nichtje ging namelijk trouwen. 

Iedereen zag er heel erg feestelijk uit. 

Het bruidspaar zat voor een lange tijd in een versierde' gazebo' dat is een soort prieeltje. In deze ' hut'  worden allerlei rituelen uitgevoerd met behulp van de pandit ( de priester). Het is heel indrukwekkend om te zien. Er brandt vuur, er wordt met rijst en voedsel gewerkt en er worden allerlei rituele bruiloftshandelingen uitgevoerd.   

Af en toe ging ik er even binnen kijken om vervolgens weer op onze stoelen te zitten, waar we telkens bediend werden en allerlei lekkers voorgeschoteld kregen.  Zoals: rasgulla, dat is een deegballetje in suiker water. We kregen persad, dat is een kokoskoekje. 

Op een gegeven moment konden we plaats nemen aan lange tafels en werden we bediend door een enorme groep mannen die met allerlei lekkers aankwamen. Ik koos er natuurlijk voor om op de traditionele manier, in een lotusblad, dit heerlijke vegetarische gerecht te eten. Echt smikkelen! Iedereen eet met de rechterhand de roti, masala, pompoen, aardappeltjes etc. 

Op een gegeven moment zijn alle rituelen in de gazebo gedaan en dan wil de bruidegom er natuurlijk uit. Hij wordt dan tegengehouden door een groep vrouwen die zijn schoenen hebben gepikt.  Ik zag opeens wat meiden met schoenen zwaaien en vroeg mij al af wat er gebeurde. Het is een beetje een plaag actie. De bruid moet geld geven en moet geduld tonen . Ik heb van deze gebeurtenis er een filmpje bij gedaan. Zo grappig ! En leuke muziek speelde de band , de percussionisten waren fantastisch!!! 

Vervolgens kwam de openingsdans, die wordt ook standaard in een hartje of een cirkel van lichtjes gedanst. Nog even de taart aansnijden, champagne drinken en wat vuurwerk de lucht in en toen mocht iedereen pas dansen! 

Veel mensen gingen helemaal los.

Ik heb nog samen met Frans een vriend van Christina gedanst. Ik moet nog wel wat aan mijn Indiaase moves werken 😜. 

Het was een mooie belevenis. 

Geen tijd om de volgende items uit te werken.

Ik noem alleen even de titels:

Ja foundation bezoek Joyce & Corné. Berry gaat binnenkort in een aantal kindertehuizen zijn kindertheatervoorstelling doen!

Buitengewoon' restaurant' bezoek : De enthousiaste eigenaren Dionne en Rap ontmoet.

Meraldo Arupa weer gezien na lange tijd. 

Gesprek met Ana van yogastudio ' namaste su'. Ik ga in December daar yoga workshops verzorgen ! Zoveel zin in. Volgende week gaan we flyers maken.

Berry voetbal , mooie verhalen : " Train waarom bent u niet zwart? " Oh ja, nou weet ik het weer, u komt uit Nederland en daar zijn de mensen wit". Plus verdere ontwikkelingen. 

Bezoek aan het mooie rustige Domburg en Whitebeach, samen met Guno & Yari. 

Gegeten bij Joke en Thur. Thur had lekker Surinaams gekookt.

Fototentoonstelling lenteculair werk van Kenneth Hiesbeen bezocht in Fort Zeelandia. De tentoonstelling heet ' Me' gaat over transgenders. Heel indrukwekkend. Privé rondleiding gekregen. 

Lobi en bosies 💋Roliena.